Boyu servin misalı,gözleri şehla ağanın,
Bölünüb altı yere qameti emma,yıxılıb.

Ay da gizletdi üzün,keçdi bulud arxasına,
Dedi:-Yerde meni eks eyleyen ayna yıxılıb.

Baxasan hemlesine Heyderi-Kerrar özüdür,
Zehmi düşmen dağıdan sahibi-teqva yıxılıb.

Gece iken geri qaytardı emannameleri,
O-vefa sahibidir,bir bele mena yıxılıb.

Dedi:-Canım da fedadır Hüseyn eşqi üçün,
Qoymaram qardaşımı men qala tenha,yıxılıb.

Geldi qan ile dolu sehraya cennet Xanımı,
Gördü Ebbası qumun üstüne Zehra yıxılıb.

Qardaşın sesledi gelsin başının üste o dem:
-Atam oğlu,nece gör torpağa Seqqa yıxılıb.

İki xahiş eledi qardaşına,etdi vida,
Bele bir halda dözemmir söze misra yıxılıb:

-"Bu dağılmış bedenim qoyma gede xeymelere,
Arxayın olmaya düşmen Sene arxa yıxılıb.

Meni gösterme susuz körpelerin gözlerine,
Görmesinler eliboş gelmişem,hetta yıxılıb.

Seni yalqız buraxıb dünyada,mecbur gedirem,
Meni efv eyle ki,menden yana dünya yıxılıb.

Seve bilmez mene benzer Seni heç kes,bilirem,
Dizlerin üste verim canımı men,ta yıxılıb".

Kaş ki,her bir işi Haqnan ayağa qaldıraraq,
Zamanın Sahibi,Orxan,ede berpa,yıxılıb.