Özünüzü Faruqi - Əkbərlə tutuşdurun

Pak İmamlar (ə) və məsum rəhbərlər dəfələrlə bu nöqtəni vurğulamışlar. Rəvayətə əsasən, bir gün Rəsulallah (s) öz önündə bir xətt çəkdi və buyurdu:
هذا صراطی
«Bu, məniım yolumdur.»
Sonra o xəttin sağ-sol tərəflərinə başqa xətlər çəkdi və buyurdu:
فلا تتبّعوا السبل، علی کل سبیل منها شیطان یدعوا إلیه
«Bunlar başqalarının yollarıdır. Bu yolların arxasınca getməyin! Bilin ki, bu azdırıcı yolların hər birində Şeytan vardır və sizi dəvət edir.»
Əmirəl-möminin (ə) buyurmuşdur:
نحن النمرقة الوسطی الّتی یلحقی بها التالی و إلیها یرجع الغالی
«Biz yollarası sığınacağıq (etidal xəttiyik). Yolda düşüb-qalanlar özlərini ona çatdırsınlar və çox irəli gedənlər ona tərəf qayıtsınlar.»
Nüdbə duasında oxudumuz kimi:
فکانُوا هُمُ السّبیلَ الیکَ
Əhli-beyt (ə) Allaha çatmaq üçün yoldur. Əmirəl-möminin (ə) (mizanül-əmal) əməllərin mizanı kimi tanıdılmışdır. Bir rəvayətdə özünü belə vəsf edir:
انا الفاروُقُ الاکبرُ
«Mən (faruqi-əkbər) (haqq və batili ayıran) ən böyük ayırıcıyam.»
Peyğəmbər (s) də, Əlini (ə) haqq və həqiqətin mehvəri kimi tanıtdırır. Həzrət Əbdül-Əzim Həsəni (ə) öz etiqadlarını təsdiqləmək üçün imam Hadiyə (ə) bidirərdi.
Bütün bunlar, dindarlıq yolunda azğınlıq, ifrat və təfritdən xilas olmaq üçün hər an Quran və Əhli-beytə (ə) müraciət etmək, məsumun mizanı ilə yol getməyin zəruriliyinə dəlildir. Bu da, təkcə xurafat bəhsində tətbiq olmaqla xülasələnmir.

Kitabın adı: Xurafat
Müəllif: Seyid İsmayıl Şakir Ərdəkani