Taxılanlardan çoxu şirkdir

Rəsulallahın (s) bu növ mövhumat və xurafatla mübarizəsi təkcə onun peyğəmbərliyi dövrilə məhdudlanmır. Həzrət dörd yaşı olanda, – səhrada süd anası Həlimənin himayəsində yaşayırdı – anasından, süd qardaşları ilə birlikdə səhraya getməsini istədi. Həlimə deyir: «Cahiliyyət əqidələrinə uyğun olaraq, səhra cinlərinin ona zərər yetirməməsi üçün sapa bağlanmış bir Yəmən möhürünü onu qoruması üçün boynuna saldım. Məhəmməd (s) möhrü boynundan çıxarıb belə dedi:
مهلا یا اما ه فان معی من یحفظنی
«Anacan, aram ol, məni qoruyanım (Allahım) həmişə mənimlədir.»
«Səfinətul-bihar» kitabında imam Sadiqin (ə) belə buyurduğu nəql olunub:
ان کسیرا من التمائم شرک
«Qolbağlardan və taxmalılardan çoxu şirkdir!»
İndi isə öz əməlimizə baxaq! Hansı səviyyədə onun tərəfdarıyıq və onların saf göstərişlərinə əməl edirik?! Mövləvi deyir:
Şirin balaları yaraşır şirə,
Sən heç yaraşdınmı o Peyğəmbərə?!
Diqqət! Bu rəvayətləri deməkdə məqsədimiz, özümüzlə gəzdirməklə, yaxud oxumaqla pənahına sığındığımız ilahi duaları, tilsimləri və Quranın məxsus ayələrini inkar və rədd etmək deyil. Çünki bunlardan bir çoxu rəvayətlərdə deyilib. İlahi "hirzlərə” (qorunmaq üçün dualara) pənah aparmaq, duanı, Quran ayələrini oxumaq və özündə saxlamaq, təhlükələrdən amanda qalmaq üçün asılan cadu boyunbağı və taxmasından çox fərqlidir.
«Biharul-ənvar»da Ənəsdən nəql olunub ki, Rəsulallah (s) imam Həsən (ə) və imam Hüseyni (ə) iki surə – «Fələq» və «Nas» surələri ilə qoruyardı.
أن النبی (صل الله علیه وآله) کان کثیرا ما یعو ذ الحسن و الحسین (علیه السلام) بها تین السورتین
Başqa bir rəvayətdə nəql olunub ki, Peyğəmbər (s) Həsən və Hüseyni (ə) bu dua ilə qoruyardı:
آعیذ کما بکلمات الله التامة، من کل شیطان و هامة و من کل عین لامة

Kitabın adı: Xurafat

Müəllif: Seyid İsmayıl Şakir Ərdəkani