İmam Səccad (ə)-ın Allahdan qorxmasında etdiyi duası
50-ci dua
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الرَّهْبَةِ:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّا، وَ رَبَّيْتَنِي صَغِيرا، وَ رَزَقْتَنِي مَكْفِيّا اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيمَا أَنْزَلْتَ مِنْ كِتَابِكَ، وَ بَشَّرْتَ بِهِ عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَ:
İlahi, Sən məni səlist xəlq etdin, uşaq ikən bəslədin, ruzimə zamin oldun. İlahi, mən nazil edib bəndələrinə onda müædə verdiyin kitabında tapdım ki, belə buyurmusan:
يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعا، وَ قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي مَا قَدْ عَلِمْتَ وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ كِتَابُكَ فَلَوْ لا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي، وَ لَوْ أَنَّ أَحَدا اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ، وَ أَنْتَ لا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّمَاءِ إِلا أَتَيْتَ بِهَا، وَ كَفَى بِكَ جَازِيا، وَ كَفَى بِكَ حَسِيبا. اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ، وَ مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ، وَ هُوَ - يَا رَبِّ - مِنْكَ عَدْلٌ، وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيما شَمَلَنِي عَفْوُكَ، وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ. فَأَسْأَلُكَ - اللَّهُمَّ - بِالْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ، وَ بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ، إِلا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ، وَ هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ،
«Ey öz nəfslərin zülm edən bəndələrim, Allahın rəhmətindən məyus olmayın, Allah bütün günahlarınızı bağışlayar» və məndən elə işlər baş vermişdir ki, Sən onları bilir, məndən daha agahsan, əməl dəftərimdə qeyd edilən bu rüsvayçı-lığıma görə vay halıma, əgər geniş bəxşişinə ümid bəslədiyim dayanacaqlar olmasaydı, rəhmə-tindən tamamilə naümid olardım, əgər kimsə Səndən qaça bilsəydi, qaçmağa mən daha üstün idim, göylərdə və yerdə bir şey Səndən gizli deyildir, hər şeyi bir yerə yığacaqsan, cəzan necə də güclü-dür, hər bir mühasibdən ehtiyacsızsan. İlahi, əgər qaçsam məni tələb edəcəksən, fərari olsam tapacaqsan, belə olduqda artıq indi mənəm ki, Sənin dərgahında zəlil, təslim, başı aşağayam, əgər əzab etsən ona layiqəm, və o Sənin tərəfindən – ey mənim Rəbbim – ədalətin özüdür, əgər əfv etsən, əfvin elə qədimdən də mənim halıma şamil olmuşdu, mənə salamatlıq libası geyindirmisən. Ey mənim Rəbbim, Səni xəzinəndə olan adlarına, pərdə arxasında qoyduğun cəlalına and verirəm ki,
الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ،؟ وَ الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِكَ؟ فَارْحَمْنِيَ - اللَّهُمَّ - فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ، وَ خَطَرِي يَسِيرٌ، وَ لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ، وَ لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ، وَ أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ، وَ لَكِنْ سُلْطَانُكَ - اللَّهُمَّ - أَعْظَمُ، وَ مُلْكُكَ أَدْوَمُ مِنْ أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ. فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَ تَجَاوَزْ عَنِّي يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ، وَ تُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ.
bu tabsız vücuda günəşinə dözməyi bir ovuc sümüyə rəhm et, Cəhənnəm oduna nə cür dözə bilərəm! Bu taqətsiz bəndə qəzəbinin deyil, hətta ildırımının səsini eşitməkdə taqətsizdir. Belə olduqda ey mənim Rəbbim, mənə rəhm et, çünki zəlil bir kimsəyəm, dəyərsizəm, əzabım bir şey deyil ki, səltənətində zərrə də artıra bilsin, əgər əzab olunmağım səltənətində, padşahlığında bir şey artırmaqdan daha ucadır, yaxud günah-karları üsyanı ondan nəyi isə əskiltsin, belə isə ey rəhm edənlərin rəhm edəni, mənə rəhm et, ey cəlal və kəramət sahibi, məni əfv et, ey tövbələri qəbul edən, mehriban olan tövbəmi qəbul et!
Kitabın adı: Səhifeyi Səccadiyyə
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6704
Bu gün: 0
