Adəmlə Həvvanın birlikdə şeytanın fitnəsinə uyub qadağan olunmuş ağacın meyvəsindən yedikləri vaxt Allah-taala tərəfindən vəhy olundu: "Həmişəlik bir-birinizə düşmən olaraq yerə enin. Yerdə sizin üçün müəyyən zamandək sığınacaq və yaşayış vasitələri olacaqdır." (Bəqərə surəsi, ayə 36)

      Adəm və Həvva   necə də böyük bir tərki-övlaya yol verdiklərini   anladılar. Çıxış yolunu yalnız və yalnız tövbədə bilib, Allah dərgahına dua edərək dedilər: "Ey Rəbbimiz, özümüzə zülm etdik, əgər bizi bağışlamasan və bizə rəhm etməsən mütləq ziyana uğrayanlardan olarııq." (Əraf surəsi, ayə 23)

      Beləliklə "Adəm öz Rəbbi tərəfindən kəlmələr aldı (ona tövbə yolu göstərildi). Allah da nəzər edərək tövbəsini qəbul etdi. O, çox tövbə qəbul edən və mehribandır." (Bəqərə surəsi, ayə 37)

      Həzrət İmam Cəfər sadiq əleyhissalam həzrət Məhəmməd ibn Abdullah səlləllahu əleyhi və alihi və səlləmdən nəql edir: Adəm(ə) xəta etdiyi zaman tövbə edərək belə dua etdi: Ey Rəbbim, Məhəmməd və onun ailəsinin haqqına xatir Səndən istəyirəm ki, məni bağışlayasan. Təfsiri-Kövsər Nurus-Səqəleyndən nəql edir.

      Əziz oxucular, inşallah biz də cənab Cəbrailin həzrət Adəmə öyrətdiyi həmin duanı öyrənərək belə dua edək: "Ya Həmid bihəqqi Muhəmməd. Ya Ə`la bihəqqi Əli. Ya Fatir bihəqqi Fatimə. Ya Muhsin bihəqqil Huseyn. Ya Qədiməlihsan bihəqqil Həsən." əleyhiməssalam.

Kitabın adı: Oruc