Tanınmış alim Molla Fəthullah Kaşani "Mənhəc” təfsirində yazır:

Bir gün Həzrət Peyğəmbər (s) məsciddə namaz qılırdı. O, "Həmd”i bitirib "Hicr” surəsini oxumağa başladı. "Şübhəsiz ki, Cəhənnəm onların hamısına və`d olunmuş yerdir; Cəhənnəmin yeddi qapısı var və hər qapısından müəyyən bir dəstə girər” ayələrini oxuduğu vaxt pərdə arxasında Həzrətə (s) iqtida edən bir qadın huşunu itirdi. Qadının üzünə su çiləyib onu ayıltdılar. Qadın dedi: - "Ya Rəsulallah, oxuduğunuz ayələrin qorxusundan huşumu itirdim. Vay mənim halıma, bədənimin əzaları yeddi qapı arasında bölüşdürüləcək!”

Həzrət (s) buyurdu: "Elə deyil. Günahkarların hər dəstəsi bir qapıda cəzalandırılacaq.” Qadın dedi: "Ya Rəsulallah! Mənim sərvətim yeddi quldan ibarətdir. Cəhənnəmin hər qapısından azad olmaq üçün bu qulların birini azad edirəm.”

Vəyh mələyi nazil olub dedi: "Ya Peyğəmbər (s), qadına müjdə ver ki, "Allah Cəhənnəm qapılarını sənə haram etdi və üzünə Behişt qapılarını açdı.”

Qüdsi hədisdə deyilir:

"Ey Adəm övladı! Mən bu şö`lələnən alovu yalnız kafirlər, xəsislər, sözgəzdirənlər, valideynlərinin üzünə ağ olanlar, zəkatın qarşısını alanlar, sələm yeyənlər, zinakarlar, haramxorlar, Qur`anı unudanlar, qonşuları incidənlər üçün yaratmışam. Tövbə edib iman gətirənlər, saleh işlər görənlər istisnadır.

Ey bəndələrim! Özünüzə rəhm edin. Çünki bədənlər zəif, səfər uzaq, yük ağır, Sirat dəqiq, atəş şö`lələnmişdir. İsrafil nida edər, Rəbbül-aləmin hesab çəkər.”

Hatəm Əsəmin vəsiyyəti

Səfərə çıxan bir şəxs Hatəm Əsəmdən vəsiyyət dilədi. Hatəm dedi:

"Əgər yar istəsən, sənə Allah bəsdir.

Əgər yoldaş istəsən, sənə yazan mələklər kifayətdir.

Əgər ibrət istəsən, dünya yetər.

Əgər munis istəsən, Qu`ran sənə bəsdir.

Əgər iş istəsən, ibadət sənə kifayətdir.

Əgər vaiz, nəsihətçi istəsən, ölüm yetər...”

"Ya Məvlayə, fəkəyfə yəbqa fil-əzabi vəhuvə yərcu ma sələfə min hilmikə əmkəyfə tu`limuhun-naru və huvə yə`mulufəzləkə və rəhmətəkə əm kəyfəyuhriquhu ləhibuha və Əntə təsməusəvtəhu və təra məkanəhu, əm kəyfəyəştəmilu ələyhi zəfiruha və Əntə tə`ləmuzə`fəhu, əm kəyfə yətəqəlqəlu bəynəətbaqiha və əntə tə`ləmu sidqəhu, əmkəyfə təzcuruhu zəbaniyətuha və huvəyunadikə ya Rəbbəhu, əm kəyfə yərcufəzləkə fi itqihi minha fətətrukuhu fiha”

("Ey mənim Mövlam! Ötən müdaralarına ümid edən bəndən əzabda necə qala bilər? O, Sənin ehsan və rəhmətini arzu etdiyi halda od onu əzaba necə sala bilər? Atəş şö`lələri onu necə yandıra bilər ki, fəryadını eşidirsən, yerini görürsən? Odunun hənirtisi onu necə bürüyə bilər ki, zəifliyindən xəbərdarsan? Cəhənnəm təbəqələrində necə ora-bura çəkilə bilər ki, sədaqətindən xəbərdarsan? Əzab mələkləri onu necə qəzəblə qova bilərlər ki, Səni Allahlığınla çağırıb? Necə ola bilər ki, o, Cəhənnəmdən azad edəcəyinə ümidi olduğu halda, Sən onu öz başına buraxasan?!

Kitabın adı: Kumeyl duasının şərhi (2-ci cild)

Müəllif: Hüseyn Ənsarian