Mehriban Zeynəb (s.ə)
Əsiri-zülmi-Şam idi,
Həyati nagüman Zeynəb,
Hüseynçün növhə söylərdi,
Cəfadən bağrı qan Zeynəb.
Nə tabü nə təvan qalmış,
Ədulər ziynətin almış,
Qara məcər başa salmış,
Edər ahu fəğan Zeynəb.
Əsirdir yarü yoldaşi,
Nə həmdərdi, nə sirdaşi,
Axır seyl ilə göz yaşi,
Çəkir qəm mehriban Zeynəb..
Edir fəryad nəva üstə,
Yığır cövri cəfa üstə,
Hüseyn başi cida üstə,
Döz indi dərdə, can, Zeynəb.
Həqiqətçün zəman oldu,
Hərəmlər çeşmi qan oldu,
Səkinə tərki-can oldu,
Kimin qaldı, aman Zeynəb.
Məlaik göydə yas saxlar,
Peyğəmbər bağrını dağlar,
Anan Zəhra görüb ağlar,
Bu imiş imtahan Zeynəb.
Nə olmuş Mürtəza hali,
Əcəb sınmış pərü bali,
Nələr etdi cahan malı,
Zaman oldu yaman Zeynəb.
Çəkir ah binəva Soltan,
Heç istərmi dəva Soltan,
Hüseynə tut əza, Soltan,
Yad eylər bir zaman Zeynəb.
|
Mətndə qramatik səhv var? Onu siçan ilə seçin və
"Ctrl+Enter" düyməsini sıxın (Savab qazanmağa çalışın) |
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.