Birinci məsum - Həzrəti Muhamməd (s)-hissə 3
Nəsturi rahibinin qissəsi
Bir neçə ildən sonra yenə o Həzrət (s) Xədicənin ticarət işləri ilə əlaqədar Şam tərəfə getmişdi.Xədicə öz qulamı Meysərənid onunla göndərmiş,ona Məhəmmədə (s) tam itaət etməyi tapşırmışdı.Bu səfərdə Suriya torpağına yetişəndə Bəsri şəhərində bir ağac altında əyləndilər.Yaxınlıqda bir xristian məbədi var idi ki,burada bir rahib qalırdı.
Rahib Meysərəni tanıyırdı və ondan soruşdu:-Ağac dibində dincələn kimdir?
Meysərə dedi:-Qureyşdən bir nəfərdir.
Rahib söylədi:-Peyğəmbərlərdən başqa kimsə bu ağacın dibində mənzil salmaz.Sonra dedi:-Gözlərində qırmızılıq nişanəsi varmı?
Meysərə dedi:-Bəli,onun gözləri həmişə bu halda olur.
Rahib söylədi:O özüdür,Allahın sonuncu Peyğəmbəridir.Kaş onun dəvət etdiyi günü görəydim.
Taif
Peyğəmbərliyin on üçüncü ilində o Həzrət (s) və Bəni-Haşim Şüəb vadisindən çıxdı.Həmin il Peyğəmbəri-Əkrəm (s) Məkkənin yüz kilometrliyində olan Taif şəhərinə səfərə çıxaraq buranın camaatını islama dəvət etdi.Lakin şəhərin cahilləri hər tərəfdən tökülüşüb söyüş söyərək onu daşa basdılar.O Həzrət(s) şəhərdən çıxdı.
Peyğəmbəri-əkrəm (s) Taifdən Məkkəyə qayıtdı və bir müddət burada qaldı,lakin onun həyatı əmin-amanlıqdan uzq idi.O,camaat arasında görünmürdü.Məkkənin böyükləri şəraitin öz istək və mənafelərinə uyğun olduğunu görüb şəhərin məşvərət məclisi sayılan Darül-nədvədə o Həzrətin(s) işinə birdəfəlik on qoymaq məsələsini irəli sürdülər və barədə qərar çıxardılar.
Məclisin qərarına əsasən ərəb qəbilələrinin hər birindən bir nəfər nümayəndə seçilməli və sonra həmin nümayəndələr bir yerə toplaşaraq birlikdə o Həzrətin (s) evinə tökülüşərək onu qətlə yetirməli idilər.Bütün qəbilələrdən olan nümayəndələrin bu təqdirdə iştirakı onunla bağlı idi ki,Bəni-Haşim - yəni Peyğəmbərlərin (s) qəbiləsi onlara qarşı müqavimət göstərə bilməsin.Üstəlik Bəni-Haşimdən bir nəfərin bu təqdirdə olması bu qəbilənin dilini gödək edirdi.
Düşmənlər bu çirkin tədbiri gerçəkləşdirmək üçün qəti addım atdılar və müxtəlif qəbilələrdən toplanan 40 nəfərə yaxın dəstə o Həzrəti (s) öldürmək məqsədilə gecə ikən onun evini mühasirəyə aldılar.Onlar səhərə yaxın evə tökülüb öz qərarlarını icra etmək istədilər.Lakin Allahın iradəsi onların iradəsindən üstün idi və ona görə qəbilələrin tədbiri alt-üst oldu.Allah-Təala Peyğəmbəri-əkrəmə (s) vəhy göndərdi və bu tədbir barədə onu xəbərdar etdi.Bu vəhyə uyğun Peyğəmbərimiz (s) Məkkədən Mədinəyə mühacirət etdi.
Peyğəmbəri-Əkrəm (s) məsələni Həzrəti-Əliyə (ə) bildirdi və ona öz yatağında yatmağı əmr etdi.O,vəsiyyətini edib gecə ikən evdən çıxdı.Peyğəmbərimiz (s) yolda Əbu Bəkri də özü ilə götürüb Mədinəyə yollandı.Mədinənin bir sıra böyük adamları bundan qabaq Peyğəmbərimiz (s) görüşmüş və ona iman gətirmişdilər.Hətta onunla peyman bağlanmışdılar ki,əgər o Həzrət (s) Mədinəyə gəlsə onun tərəfinə keçib müdafiə etsinlər,irsini və canını qorusunlar.
Kitabın adı: Din təlimləri, Əqaid, Tarix, Əxlaq, Əhkam
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6704
Bu gün: 0
