Bu qiyamət nə fəzadı neynəva səhrası Zeynəb,
Hazır ol hər ibtilayə Kərbəla Zəhrası Zeynəb.
Əyninə gey qəmli libasın, başa sal Əkbər qarasın,
Tut Əbəlfəzlin əzasın, Kərbəla Zəhrası Zeynəb.
Bağlanan qanun bəladə əhdimin pabəstiyəm mən,
Taruvani eşqi həqqə rəhbəru-sərdəstiyəm mən.
Əl-bəlau lil-vəlayi caminin sərvəstiyəm mən,
Dini islamı Hüseyndir, Yəhyası Zeynəb.
Sən mənim istəkli bacım, razu eşqə məhrəmimsən,
Hər umuratimdə Zeynəb, sən şəriki əzəmimsən.
Qətligahi içrə düşəndə qan içində həmdəmimsən,
Fəxr elə, fəxr elə sənsən Hüseynin sirri Aşurası Zeynəb.
Bu minaye-Kərbəlayə yaxşı qurbanlar gətirdim,
Bahu dinə su yerinə verməyə qanlar gətirdim.
Aləmi İslama qurban verməli canlar gətirdim,
Nəhri əl-qəmdə yıxarlar qoç kimi Əbbasi Zeynəb.
Qətligah içrə düşəndə qanıma qəltan yaralı,
Üz yaralı, göz yaralı, baş yaralı, can yaralı.
Mən verrəm can, səndə səslə can yaralı,
Zati həqq olsun bu eşqin afərin dünyası Zeynəb.
Keçməsə başım cidayə pərçəmi İslam ucalmaz,
Sən xiyam etməki axır müntəqim bu qanı almaz.
Sahibi qan zati həqqdir eyləmə qəm yerdə qalmaz,
Aqili ali Muhəmməddəndi dəvası Zeynəb.