Üzərimizə düşən vəzifələr

Bağışlayan və mehriban  Allahın adı ilə.

Allahın salamı olsun Muhəmmədəvə onun ailəsinə Pak yeganə olan Rəbbin izni ilə yazıram.Məqsədim həyatda qarşımıza çıxan müxtəlif hadisələr və ziddiyyətli məqamlarda hansı addımı atacağımız haqda fikirlərimi sizlə bölüşməkdir.Əgər bu yazımla azda olsa gərəkli ola bilsəm uca Rəbbimin lütfündəndir.

Təbiətin və məxluqatın fərqli yaradılması, həmçinin insanların düşüncə tərzinin eyni olmadığından üzərimizə  düşən vəzifələr dəyişir.Vəzifələr İlahi və insani haqqlardan yaranır, şəri, əxlaqı, həmdə ictimai ola bilər.Buna görədə şəri məsələlərdə risaləyə, əxlaqı sahədə məhsumların hədisələrinə, əxlaq kitablarına, ictimai işlərimizdə isə ilahi rəhbərlərin getdiyi yoldan istifadə etməliyik.

Başqa sözlə desək fiqhi və şəri borclarımızı bilmək üçün müçtehidə, əxlaq öyrənməkdə ustada, ictmai vəzifələrimizi düzgün icra etməkdə adil rəhbərə ehtiyac var. Bir şeyi qeyd etməliyəmki,  əqidəmizə görə ilk və əsas mənbə Qurani-Kərim, sonra Məhsumlarn hədisləridir. Rəsulullah Muhəmməd (s) Səqəleyn hədisində belə söyləmişdir. Mən sizin  aranızda iki ağır əmanət qoyuram biri Qurani-Kərim, digəri isə Itrətimdir. Qiyamət gününə qədər onlar bir-birindən ayrilmayacaq (Əhməd ibn Həmbəli, Müsnəd 1-ci cild.).

Müqəddəs kitabın bir adıda Fürqandır (yəni haqqı batildən ayıran). Qurani-Kərimdə Allah-təala belə buyurur ’’Haqq ilə batili bir-birindən ayıran ayə və surələri ayrı olan Quranı aləmdəkiləri hamsını kökləri kəsilənədək bütün insan və cinləri qorxutmaq üçün bəndəsinə tədricən nazil edən Allah uca əbədi və çox bərəkətlidir’’  (Furqan 1) . Təəssüblə qeyd etmək lazımdırki, bəzən biz təqlid edirik amma əxlaqa fikir vermirik, yaxudda əxlaqımızı yaxşılaşdırırıq, təqlidə etinasız yanaşırıq. Bəzən isə yuxarıda deyilənlərə əməl etsəkdə ictimai vəzifələrimizi və haqlarımızı yaddan çıxarırıq. Doğru olanı odurki, hər üç vəzifəyə eyni dərəcədə diqqət yetirək. Əziz möminlər elə də ola bilər ki, biz vəzifələrimiz və borclarımızdan xəbərimiz var, hətta onlara əməldə  edirik, eyni zamanda nəfsimizin dediyini yerinə yetiririk. İlk baxışdan qəribə görünsədə, bu belədir. Hər birimiz öz həyatımıza, davranışlarımıza, əməllərimizə yaxşı nəzər salsaq söylədiklərimizin bu və ya digər formasını görə bilərik. Məsciddə namaz qılmağın müstəhəb olduğunu bilən şəxs nəfs üçün  rahat olanı seçib camaat namazına getmir. Bəzən isə müqəddəs Məşhəd, Kərbəla ziyarətinə gedirik, amma elmə yiyələnməyi vacib saymırıq. Xüms verməli olduğumuz halda sədəqə ilə əvəz etmək istəyirik. Bəzəndə ruhani, yaxutda mömin bir şəxs  hüzün məclisində, ümumiyyətlə ictimai yerdə Qurani-Kərimi oxuyur və ya zikir edir. Halbuki ustadlarımız ictimai yerlərdə yaxşı əməllərə dəvət və və pisliklərdən çəkindirmək vəzifələrini yerinə yetirməyə üstünlük verirlər.

Deməli biz hiss etmədən nəfsimizdən vəzifə ala bilərik. Vəzifələri  müəyyənləşdirən zaman hansı meyar və prinsipləri əsas götürməliyik? Seçdiyimiz vəzifənin nəfsimizə xoş olmasına fikir verməliyik. Əgər nəfsimizə xoş olarsa əks tərəfi seçməliyik.  Imam Kazım ə buyurur. İki işlə qarşılaşıb onlardan  hansının düzgün olduğunu bilməyən zaman, nəfsə daha yaxın olana bax ona qarşı çıx, çünki nəfsə qarşı çıxmaqda çoxlu savab gizlənir (Mizanil Hikmət 2 cild). Bundan başqa mühüm-əhəm qaydasına yəni, daha mühüm olana əməl etməliyik.

Düzgün  olanı tapmaq və doğru qərar vermək üçün hər zaman ustadlarla əlaqəmiz olmalıdır. Çünki hər bir işdə yaxşı bələdçiyə ehtiyac var. Bizim üzərimizə düşən əsas vəzifə  nəfsimizi tanımaq və bu iş üçün əxlaq ustadı seçməkdir. Allah bizi nəfsimizin şərindən qorusun və doğru  yola yonəltsin.