Allah övliyaları namazı unutmurlar
Gündəlik həyatımızda müxtəlif işlərlə məşğul olur, özümüzün, məsuliyyətini daşıdığımız başqa şəxslərin məişət tələbatını təmin etməyə çalışırıq. Bütün bunlar yaşamaq zərurətlərindən biridir və İslam dini də buna böyük dəyər verir. Belə ki, Rəsuli-əkrəm (s) halal qazanc əldə etməyi ibadətlərin ən üstün dərəcəlisi sayaraq buyurur:
العباده سبعون جزءا افضلها طلب الحلال
"İbadət yetmiş qismdir. Ən üstünü halal qazancdır”("Ət-Təhzib”, c. 6, səh. 324.).
Ənəs ibn Malik rəvayət edir: "Allahın rəsulu (s) Təbuk döyüşündən qayıdarkən Səd Ənsari o Həzrəti (s) qarşılamağa getdi. Peyğəmbər(s) onunla qucaqlaşıb görüşdükdən sonra soruşdu: "Əlin niyə qabar olub?” O, cavab verdi: "Ey Allahın rəsulu (s) ailəmi dolandırmaq üçün bellə, kəndirlə işləyirəm”. Peyğəmbər onun əlini öpüb buyurdu: "Bu, cəhənnəm odunun heç zaman dəyməyəcəyi əldir”("Usd əl-ğabə”, c. 2, səh. 299.).
Lakin, bəzi vaxtlar məşğuliyyətlərimizin çoxluğu bizi Allaha bəndəlik etməkdən, dini göstərişlərini yerinə yetirməkdən saxlayır. Odur ki, hər şeyi öz həddində yerinə yetirməyə çalışaq və özümüzü Allahın zikrindən, ibadətindən ayrı salmayaq. Allah Qurani-kərimdə heç nəyə aldanmayan, ibadətlərini vaxtlı-vaxtında yerinə yetirən şəxslər haqqında buyurur:
رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلوةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَوةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَار ليجزيهم الله احسن ما عملوا و يزيدهم من فضله والله يرزق من يشاء بغير حساب
"O kəslər ki, nə ticarət, nə alış-veriş onları Allahı zikr etməkdən, namaz qılmaqdan və zəkat verməkdən yayındırmaz. Onlar qəlblərin və gözlərin haldan-hala düşəcəyi (dəhşətdən ürəklərin duymaqdan, gözlərin görməkdən qalacağı) bir gündən (qiyamət günüdən) qorxarlar.
(Onların vaxtli-vaxtında, lazımınca ibadət etmələri, Allahdan qorxub pislikdən çəkinmələri ona görədir ki) Allah onlara etdikləri əməllərin ən gözəl mükafatını (yaxud gördükləri ən yaxşı işlərin əvəzini) versin, onlara olan lütfünü artırsın. Allah dilədiyinə saysız-hesabsız ruzi verər”("Nur”, 37-38.).
Tarixdə qeyd edilir ki, Peyğəmbərin (s) səhabələrindən biri həmişə ilk cərgədə o Həzrətin (s) arxasında namaz qılırdı. Bu səhabənin həyat tərzi çox ağır keçirdi. Peyğəmbər (s) bunu hiss edir və çox narahat olurdu. Cəbrail (ə) Peyğəmbərə (s) nazil olub buyurdu: "Ya rəsulullah, öz pulundan bir dinar o şəxsə ver. O da həmin pulla ticarətlə məşğul olsun”. İslam peyğəmbəri (s) səhabəyə o miqdarda pulu verdi və o da tədricən ticarətə qoşuldu. Səhabənin sərvəti artdıqca yavaş-yavaş ilk cərgədən sonrakı cərgələrə və nəhayət daha məscidə - Peyğəmbərin (s) arxasında namaz qılmağa gəlmədi. Hətta dünya malına hərisliyi o həddə çatdı ki, dini zərurətləri icra etməkdən belə uzaqlaşmağa başladı. Cəbrail (ə) yenidən Peyğəmbərə (s) nazil olub dedi: "Ey Allahın rəsulu (s), siz səhabənizi belə və ya dinin göstərişlərinə əvvəlki kimi əməl edən halda görmək istəyirsiz?” Həzrət buyurdu: "Əlbəttə ki, ilk vaxtlar olduğu kimi görmək istəyirəm”. Vəhy mələyi dedi: "Ya Peyğəmbər (s) ona verdiyin dinarı al. Bu zaman o əvvəlki halına qayıdacaq”. Belə də oldu. Peyğəmbər (s) ondan borcunu geri aldıqdan sonra o şəxs müflisləşib əvvəlki vaxtına qayıtdı. Amma, Allah övliyaları nə qədər sərvətli olsalar da heç vaxt var-dövlət onları özünə təslim edə bilmir. Onlar bütün bunlarla yanaşı Allahlarını zikr edir, dua edir və buyuruqlarına təslim olurlar. Hətta onlar Allahı zikr etmək üçün bütün var-dövlətlərindən keçməyə belə hazırdırlar.
Həzrət İbrahim (ə) qoyun sürüsünü apardığı zaman bir cavanın "Subbuhun, quddusun, rəbbuna və rəbbul-məlaikəti vər-ruh”, deyə zikr etməsini eşitdi. Bu zaman Allahın xəlili olan İbrahim buyurdu: "Bu zikri deyən kimdir? Əgər bunu bir daha təkrar etsəniz sürümün bir hissəsini sizə bağışalayaram”. Yenə də bu zikr təkrar edildi: "Subbuhun, quddusun, rəbbuna və rəbbul-məlaikəti vər-ruh”. Həzrət İbrahim (ə), onun bir dəfə də bu zikri oxumasını istədi və müqabilində bütün sürünü ona verəcəyini bildirdi. Yenə də zikr təkrar edildi və o sürünü orda qoyub uzaqlaşmağa başladı. Bu zaman arxadan səs gəldi: "Ey İbrahim, sürünü qoyub hara gedirsən?” İbrahim cavab verdi: "Mən şərtimə əməl edirəm, artıq qoyun sürüsü sənə məxsusdur”. Cavan dedi: Mən Allahın vəhy mələyi olan Cəbrailəm. Biz sənin Allaha olan eşqini yoxlamaq üçün imtahan etdik”("Gəncinəyi-məarif”, səh. 113.).
Allah övliyaları var-dövlətlərindən keçib Allahın zikrini, aldanmışlar isə Allahın zikrini əldən verib dünya malı tələb edirlər.
Kitabın adı: Quranda namaz
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6714
Bu gün: 1
