Ağlayın  

Ağlayın ey millətim,

Kərbubəla qan ağlayır

Hüseyn matəmidir,

Həzrəti Peyğəmbər ağlayır.

Ağlayır yerlər, göylər,

Uçan quşlar, axan çaylar

Heyvanlar da nalə çəkir,

Göydə  buludlar ağlayır.

Fatimənin balası 

Ey Əlinin canı Hüseyn

Zeynəbin fəryad edir

Körpə Rüqəyyən ağlayır

Düşübdur atdan yerə,

Qolsuz Əlamdarın Sənin,

Əkbərin doğranıbdır,

Qumlu səhralarda Hüseyn.

Boyanıb al qanına,

Əlində çırpınan balan

Allaha etdi qurban,

Körpə Əli Əsğəri Hüseyn

Mən ki, şair deyiləm,

Amma qəlbim çox yaralı

Hüseyn matəminə,

Ağlayıb ey vay deyərəm.

Ağlayın ey ümmətim,

Ağlayın, Zəhra ağlayır

Hüseynimin bu gününə,

Hətta mələylər ağlayır.

Gözləyirəm 

Gözümü yolda qoyub ali-bəşər, gözləyirəm,

Bilirəm ki, gələcək, şamu-səhər gözləyirəm.

Səhəri gözləsə bir kəs, yuxu getməz gözünə,

Nə deyim mən də yalandan, o təhər

gözləyirəm?

O zaman ki, yetişər vəslə tamam aşiqlər,

Xoş olar hali-pərişanım, əgər gözləyirəm.

Gələcək xoş xəbərin hər cümə var gözləyəni,

Cümələr bir yana, mən gündə xəbər

gözləyirəm.

Bəşərə lütf qılıb gəlməsə, o rahi-hüda,

Bəşərin halını bundan da betər gözləyirəm.

Ona cürət eləyib gəl, deyə bilmir bu dilim,

Nə qədər gözlə deyirsə, o qədər gözləyirəm.

Nə üçün gözləyirəm ol kəsi, əla bilirəm,

Deməsin kimsə mənə, guya hədər gözləyirəm.

Onu mən gözləyirəm, əmrinə yüz parə olam,

Gəlişindən bu təhər xeyrü-səmər gözləyirəm.

Görürəm, əhli-vəfa eşqdə tufan eləyir,

Deyirəm öz-özümə, mən də məgər gözləyirəm?

Kim özü öz tərəfindən sözünü nəzmə çəkib?

Yenə ecazım üçün lütfi-nəzər gözləyirəm.